પન્નો મારા પ્રેમનો ખાલી કોર થઈ ગયો,
ચંપો સીંચ્યો હતો જે તે થોર થઈ ગયો;
વચન આપ્યુ હતું મળીશ નિરાંતે સાંજે,
ખબર આ આવતા ટાઢો પો'ર થઈ ગયો;
એક ઝલક જોયા સનમને સોળ શણગારે,
આંખ બોલે હું શબ્દોનો ચોર થઈ ગયો;
સજનીની આભા સંકોરાઈ ગઈ મસ્તીમાં,
હું ખુલીને પથરાયો, ઘનઘોર થઈ ગયો;
પગરવ તેનો કરે વમળ દિલમાં મારા,
નકાર કર્યો તેણે, કેવો શોર થઈ ગયો;
'નરેશ'ને કહેતાં હતા બધા સંસ્કારી,
દલીલ કરતાં તું કેમ ઢોર થઈ ગયો?
-નરેશ સાબલપરા
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો