સનમ

પેદા થયો છું ઢુંઢવા તુને સનમ,

ઉમર ગુજારી ઢુંઢતા તને સનમ,

યારી-ગુલામી શું કરુ તારી સનમ,

ગાલે ચુમુ કે પાનીએ તને સનમ!..

તું આવતા જિગર મારૂ ભરે,

જતાં શું શુ કરી રોકું સનમ?

તું ઇશક છે મહેરબાની કે રહમ સનમ,

હસતાં ઝરે મોતી લબેં સનમ...

મેંદી કદમની પૂરી જોઇ ના કદી,

આવી ન આવી, એમ શું થતી સનમ,

તારી ફૂલની સવારી છે સનમ,

બની ભમરો શોધું નિશાન સનમ...

તું માફ કર, દિલદાર દેવાદાર છું,

છે માફ દેવાદારને? મારા સનમ!

જાણે વીંટળાઇ જુલ્ફમાં છુપી રહું,

તાકત ન દિદારમાં રહેતી સનમ..

જોઇ તને આંજી આંખે ચોપાસ,

હવે ફોડી દઊ આંખને સનમ,

છે દિલ્લગીનો શોખ તને કે નહી?

તો આવ,કાં ન આવી બોલ સનમ?..

આ જિગરની ચાદર તને ખુંચે નક્કી,

કોને બિછાને તું સદા પોઢે સનમ?

આપું જિગર તોય દિલ તારુ રીઝે નહી,

વ્યથા 'બિરજુ'ની, તારી નહી સનમ..

-ભીખુભાઇ સાબલપરા 'બિરજુ'