શ્રાવણિયા વરસતાં એ સરવડામાં, તમે નીકળ્યા ને હું જોતો હતો;
ભીંજાયેલા પાલવ ને કેશ તણા એ આશાઓના બિંદુ હું પીતો હતો;
પાણીના ખાબોચિયામાં તમારો ચહેરો ચાંદનીએ રેલાતો હતો;
શું હતી મસ્તી તમારી! એ અદા! તમે બેફિકરને હું જોતો હતો;
બની વાદળીઓ ખુબ ઘેલી, વીજળીનો લીસોટો લખાતો હતો
થતું હતું, મળીને પૂછું કેમ છો? હૈયાની હા છતાં હું બીતો હતો;
શું તારે જરૂર ચમકવાની વીજળી, એક સવાલ ગૂંજતો હતો,
કે જ્યારે તમારા તેજ નો લીસોટો થતો ને હું બૂઝાતો હતો...
-ભીખુભાઇ સાબલપરા 'બિરજુ'
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો